Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2005

αιώρημα



Δέχτηκα ένα mail με συνημμένην αυτή τη φωτογραφία και χάρηκα πολύ. Είπα: τι ευγενικό παιδί.

Σαγηνευτική η δουλειά της Sam Taylor-Wood (γενν. 1967). Το πρώτο mail ακολούθησε δεύτερο με άλλα τρία ενσταντανέ της αιωρουμένης. 'Ομως, εγώ, ένιωσα εδώ σε πλήρη λευκότητα να κυλώ στον ελαφρό κυματισμό του ξύλινου πατώματος. παιδική χαρά της πρώτης μας ηλικίας στην αθωότητα πνιγμένη, δίχως πρόθεση. Και να τώρα που με πλημμυρίζει διάθεση εξομολογητική.

Η
greek gay lolita ήταν πίσω από τα μήνυματα αυτά και ας δεχτεί κι από 'δώ τις ευχαριστίες μου.


(Περισσότερα links για την νεαρά καλλιτέχνιδα
εδωδά, όπου και τα εξής:
artnet
wikipedia
artcyclopedia
exhibitions
Επέλεξε στο search.yahoo link να δείς photos και videos
).


7 σχόλια:

greekgaylolita είπε...

Χαίρομαι που σου άρεσαν:)

το θείο τραγί είπε...

Ναί, πολύ! Και σε ευχαριστώ και πάλι.

Pegasus είπε...

Παντα ονειρευομουν να διαβαζα καπως ετσι... γι' αυτό μερικες φορές ξαπλώνω μπρούμητα πάνω στο τεράστιο μπαλόνι για ασκήσεις κοιλιακών κ.α. που έχουμε σπίτι!

Σο'υπερ η φωτογραφία! :)

Γεώργιος Χοιροβοσκός είπε...

Και εμένα μου αρέσει.Ετσι ονειρεύομαι πολλές φορές να μετεωριστώ σαν πούπουλο χωρίς έννοιες και την βαρύτητα να με τραβάει κάτω.

το θείο τραγί είπε...

Ωραία τα γράφετε κι οι δυό.

Το κ.α. μου άρεσε Pegasus. Το κ.α. πάνω στο τεράστιο μπαλόνι... :-)

πολυβιος είπε...

α-ί-ωρον (και η bjork να τραγουδά το aurora για υπόκρουση).

το θείο τραγί είπε...

Λοιπόν, αν το έχετε πρόχειρο βάλτε να το ακούσουμε...

(Εγώ δεν τα καταφέρνω σ' αυτά).