Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2006

στoύς ανθoύς ξανά των μoυσμoυλιών...


Για εμάς, τους εραστές του ύφους της, είναι μεγάλη χαρά να ξανακούσουμε έστω για ένα δίωρο, αύριο το πρωΐ του Σαββάτου [25-11-06], την αγαπημένη φωνή της Μαριάννας Κορομηλά, φιλοξενούμενη τώρα από τη ραδιοσυχνότητα του ΣΚΑΙ 100,3 FM (10:00 με 12:00) σε μιάν έκτακτη εκπομπή.

Παρά όλους όσους με καθησύχαζαν το καλοκαίρι, εδώ - από διαδικτύου (και το λέω με πικρία αυτό) πως θα ξαναβρώ την αγαπητή φωνή της στη γνωστή συχνότητα, δεν τη βρήκα. Στο μήνυμα που παρέθεσε στο radiofono.gr, στις 13 Νοεμβρίου (και ανέγνωσα κι εγώ με μεγάλη λαχτάρα) ευχαριστεί όλους όσους της:


κράτησαν συντροφιά αυτό το οδυνηρότατο καλοκαίρι


και δηλώνει:


Είμαι ακόμα πολύ μουδιασμένη και ψυχικά άκρως ταλαιπωρημένη. Για να συνέλθω και να ορθοποδήσω θα χρειαστώ κάμποσο χρόνο. Και το χειρότερο είναι ότι ο εμπαιγμός συνεχίζεται.


Respect, που λένε και οι διαδικτυακοί φίλοι.
Κάπου μέσα σε αυτή την επιστολή, σε κάποιες αποστροφές, εμείς, οι εραστές του ύφους της, αναγνωρίσαμε την παλιά μας φίλη, όταν έγραφε:


Ανήκω κι εγώ σε εκείνες τις «παλιοσειρές», που δεν έχουν εξοικειωθεί με όλα αυτά τα θαυμαστά [ενν. το διαδίκτυο]. Όχι πως δεν τα γνωρίζω αλλά δεν τα κατέχω σε βάθος και δυστυχώς δεν έχω μάθει να τα χειρίζομαι-χρησιμοποιώ. Κακώς βέβαια, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.


Ξαναφέραμε στο νου μας κείνο το γνώριμο “παλιοσειρά” που συχνά-πυκνά χρησιμοποιούσε από ραδιοφώνου, και χαμογελάσαμε κρυφά γιατί ήταν αυτή η ίδια που απευθυνόταν ξανά σε εμάς. Αλλού θυμηθήκαμε τον αυστηρά περιγραφικό και δροσερό της λόγο και την αγάπη της μαζί για την ακρίβεια, όταν στάθηκε μέχρι και τη φωτογραφία της που είδαμε δημοσιευμένη εκειδά, να σχολιάσει:


Την φωτογραφία δεν ξέρω πού την βρήκαν. Είναι του Τάκη Διαμαντόπουλου, προ οκταετίας νομίζω. Αν και λίγο εκτός κλίματος, δεν πειράζει.


Αγαπητή μας Μαριάννα,

όπως ήδη και άλλοι έσπευσαν στο radiofono.gr να αναγράψουν (-σχόλια που ξεπέρασαν τα εκατό και επισκέψεις που κοντεύουν τη μυριάδα)

μάς λείπετε ήδη πολύ!

Αναγνωρίζουμε στο πρόσωπό σας τη δασκάλα μας εκείνη, που μάς πήρε από το χεράκι και μάς έδειξε πέρα για πέρα τον ορίζοντα αυτού εδώ του τόπου με τα βράχια και τις ξερολιθιές τις ανεμοδαρμένες, σε τούτες ένα γύρω τις θάλασσες, τα βουνά και τους κάμπους. Και αυτό είναι κάτι που ακόμη διψούμε πολύ. Κάτι που δεν το χορταίνουμε. Και δεν θα το χορτάσουμε ποτέ.


με τις μουσμουλιές ν’ ανθούν ξανά τούτο το Νοέμβρη
ανυπομονούμε να σάς ακούσουμε και πάλι
έστω για ένα δίωρο - αύριο

θ. [τρ.]
ένας του ύφους σας εραστής και του τρόπου



Υ.Γ. "Κρατώ, λοιπόν, το θέμα για μελλοντική επεξεργασία. Προς το παρόν, δεσμεύομαι να στρατευτώ υπέρ του διαδικτυακού πολιτισμού (και πολύ συντόμως να φτιάξω ένα blog, για να διατηρηθεί η επαφή και να συνεχιστεί ο διάλογος)". ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΚΟΡΟΜΗΛΑ


4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Την παρακολουθώ τόση ώρα στην εκπομπή στο ραδιόφονο. Με έχει πραγματικά μαγέψει με το ύφος της και την υψηλή ποιότητα στη δουλειά της. Είναι όπως λές φίλε μου. Είναι ιδιαίτερος άνθρωπος Νασαι καλά που επιμένεις τόσο πολύ να μας τονίζεις κάθε φορά αυτό που αξίζει "στους ανθούς των ανθισμένων μουσμουλιών", όπως λες και συ

Ανώνυμος είπε...

Αλήθεια αγαπητό μας τραγί, εσείς που διδάσκετε; Σε ποιο χώρο μπορούμε να σας βρούμε να σας δούμε με σάρκα και οστά και να ακούσουμε ζωντανά να κάνετε τέτοιες αναδρομές στο χώρο του ελλληνικού πολιτισμού με την γε μάτη σεβασμό για τα πρόσωπα προσωπική σας ματιά; στο επίσης δουλεμένο και ιδιόρρυθμο λόγο σας και το πολυ προσωπικο σας ύφος; Είστε νομίζω ένας δάσκαλος του ύφους και σείς

στους ανθούς ξανά των μουσμουλιών που μοιρίζουν ναι πολύ γλυκά

Ανώνυμος είπε...

Πληροφορούμαι πως η εκπομπή θα μεταδοθεί ξανά 4-6 το απόγευμα.

Ανώνυμε, κι εγώ μαζί σου , ωραίο θα ήταν, αλλά δε μου φαίνεται πιθανόν να αποκαλυφθεί το τραγί. Οπότε μαλλον θα συνεχίσουμε να το απολαμβάνουμε μόνο τα υπέροχα κείμενα που ανεβάζει εδω και στο hotel memory

το θείο τραγί είπε...

Καλησπέρα σας.

'Ε, τί νά 'ναι και το τραγί. Τί νά 'χει να αποκαλύψει, που δεν έχει αποκαλύψει μέχρι τώρα... άωρον, είναι. Κάτι σά νά λέμε, μεταξύ του άλφα και του ωμέγα, του όλου και του καθόλου. Χεχεχε!!! [ποιός γελάει έτσι;] Ας μείνουμε σε αυτό για να μην αρχίσω και 'γώ δώ πέρα, κείνο που συμπληρώνει συχνά ο εξάδελφος, για τους estet, λέω, και σέξυ και προικισμένους, έξυπνους και μοναδικούς αναγνώστες του μοναδικού του προβατοblog. Τί έλεγα;

Ναί, αυτά.

Καληνύχτα σας και ευχές στα Kατερινάκια.