Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

σφράγισε τις αληθινές ερωτικές επιστολές που γράφεις με μια μαγαρισμένη όστια




Αν γελώ
είναι εξαιτίας
της αυγής
που 'ναι πάνω
στα γόνατα,
μ' ένα ωραίο
καλπάκι ψείρες
στο κεφάλι.


Α. Μπρετόν – Π. Ελυάρ, «Δοκίμιον προσποιήσεως της οξείας μανίας», στο Οι Δαιμονισμοί, όπως περιλαμβάνεται στο Η άμωμος σύλληψις (μτφρ. Στ. Κουμανούδης, έκδ. 'Υψιλον, Αθήνα 1984, σ. 33). Στη συλλογή προτάσεται το motto:


«Ας πάρουμε τη Λεωφόρο Bonne-Nouvelle κι ας τη δείξουμε»



-----
Στον τίτλο του παρόντος μια φράση από το «Η προπατορική κρίσις», στη σ. 98 του ίδιου τομίδιου.



*


αλλ' έτλην και έμεινα, καλυψάμενος δ' ενί νηΐ
κείμην∙

Οδύσσεια, κ 53-4 (="διάλεξα την υπομονή, κι έμεινα εκεί∙ ώς το κεφάλι καλυμμένος, κούρνιασα στο πλοίο", αποδίδει ο Μαρωνίτης).

Στις ανώνυμες διαβολές. Ο ίδιος.


Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

κι ο τζίτζικας απ' ανάμεσα...



νυν μεν κοιμήσασθε τεταρπόμενοι φίλον ήτορ
σίτου και οίνοιο∙ το γαρ μένος εστί και αλκή*



.....Είν' ο θάνατος που καλεί το κάθε πράγμα στη ζωή.
.....'Οπως ο λόγος απόσπασε τα πάντα απ' το μηδέν, για να πεθάνουν,
.....'Ετσι κι εσύ γεννήθηκες για να μπορέσεις να πεθάνεις μέσα σε μένα.
.....'Οπως ο ήλιος καλεί να γεννηθούνε όλα τα πράγματα τα ορατά,
.....'Ετσι κι ο ήλιος του πνεύματος, έτσι κι ο ήλιος που μ' ένα σταυρωμένο κεραυνό μοιάζει,
.....Καλεί όλα τα πράγματα στη γνώση και ιδού που όλα μεμιάς παρουσιάζονται.
.....Αλλά ύστερα από την αφθονία του Απρίλη και του καλοκαιριού την υπεραφθονία,
.....Ιδού του Αυγούστου το έργο, να την κι η εξόντωση του Μεσημεριού,
.....Ιδού οι σφραγίδες του Θεού οι σπασμένες, που 'ρχονται να κρίνουν τη γη με τη φωτιά!
.....Ιδού που από τον καταστραμμένον ουρανό κι από τη γη δε γίνεται πια παρά μόνον μια φωλιά μέσα στη φλόγα,

.....Κι η ακούραστη κραυγή του τζίτζικα γεμίζει το καμίνι που σε ξεκουφαίνει!
.....'Ετσι ακριβώς ο ήλιος ο πνευματικός είναι σαν τον τζίτζικα μέσα στον ήλιο του Θεού.


Πωλ Κλωντέλ, Πέντε μεγάλες ωδές και ένας 'Υμνος για να χαιρετίσουμε τον καινούργιο αιώνα (μτφρ. Μ. Ζουμπούλη – Ε. Μόσχος, έκδ. 'Ικαρος, Αθήνα 2000, σ. 145).


Απόσπασμα από την Αντιστροφή ΙΙΙ της 4ης Ωδής που φέρει τον τίτλο: «Η Μούσα που είναι η Θεία Χάρη» (Τιεντσίν, 1908).


-----
* Ιλιάδος, Ι 705-6, όπου δηλώνεται: "τώρα μεν πλαγιάσατε πάντες, αφού εχορτάσατε την καρδίαν σας από φαγητόν και οίνον∙ διότι αυτό είναι θάρρος και δύναμις".


Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

παρουσία



Αν ο Θεός έλειπε από τον κόσμο,
δεν θα υπήρχε ούτε μέσα σας.
(Εννεάδες ΙΙ 9, 16, 25)


Στον αντίποδα των Γνωστικών ο Πλωτίνος βεβαίωνε λοιπόν ότι ο πνευματικός κόσμος δεν βρισκόταν αλλού, παρά μόνον εντός μας: κάποιες φορές, στο βλέμμα της εξαγνισμένης ψυχής, το μεταμορφωμένο εγώ εμφανίζεται στον εαυτό του ως «Κάλλος θαυμαστού μεγαλείου» και η εσωτερική ζωή μοιάζει τότε να λούζεται μέσ' στην ζωή του θείου. Ο Πλωτίνος μάς καλεί σ' ένα είδος μεταμορφώσεως της εσωτερικής μας αντίληψης. Η συνείδηση οφείλει να ταυτισθεί με το ανώτερο επίπεδο εντάσεως και ενότητας, με το αληθινό εγώ μας, και να εγκαταλείψει τον διχασμό. Πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε μέσα μας προκειμένου ν' ανακαλύψουμε εκεί τον πνευματικό κόσμο.


Pierre Hadot, Πλωτίνος ή η απλότητα του βλέμματος (μτφρ. Ευδ. Δελλή, έκδ. Αρμός, Αθήνα 2007, σσ. 137, 139).


-----
'Αλλα post για το δεκαπενταύγουστο εδωδά, I και II.


Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

όροι σχέσης



Η Εκκλησία (το λαϊκό σώμα που τη συγκροτεί) δεν δίστασε να προσλάβει στοιχεία της θρησκείας και να τα εγκεντρίσει στον δικό της τρόπο ύπαρξης και ζωής. Προσέλαβε κάποιο θρησκευτικό λεξιλόγιο, όρους όπως αποκάλυψη, λατρεία, νόμος, εντολές, θυσία· πρακτικές όπως η νηστεία, η προσευχή, η εγκράτεια, η γονυκλισία· συμβολικούς τύπους όπως το βάπτισμα στο νερό, το χρίσμα με λάδι, το θυμίαμα, τα λειτουργικά ενδύματα και σκεύη – και πάμπολλα άλλα. Τα προσέλαβε αντιστρέφοντας το νόημα και τη λειτουργία των προσλημμάτων: μεταποιώντας τους όρους χρήσης σε όρους σχέσης, την ατομοκεντρική σκοπιμότητα σε προτεραιότητα αγαπητικής κοινωνίας, τον νομικό χαρακτήρα σε πρόκληση αυθυπέρβασης και αυτοπροσφοράς.


Χρήστος Γιανναράς, Ενάντια στη θρησκεία (έκδ. 'Ικαρος, Αθήνα 2006, σ. 314).


-----
Επειδή ξημερώνει η καταπληκτική ημέρα της Μεταμορφώσεως, για την οποία έγραφα άλλοτε μεταξύ άλλων κι εδωδά. Ο ίδιος.