Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

το πορφυρό φεγγάρι


ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Μια δόση ψύχρας μες στη φθινοπωρινή βραδιά-
Βγήκα έξω,
και είδα το πορφυρό φεγγάρι να γέρνει σε έναν φράχτη
σαν ένας αγρότης με κοκκινισμένο πρόσωπο.
Δε στάθηκα να μιλήσω, μα κούνησα το κεφάλι,
και τριγύρω υπήρχαν τα μελαγχολικά αστέρια
με πρόσωπα λευκά σαν των παιδιών της πόλης.

Έζρα Πάουντ, 32 ποιήματα (εισαγ.-μτφρ.-σημ. Γιάννης Λειβαδάς, έκδ. Κουκούτσι, Αθήνα 2013, σ. 23).

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

δεν ήτανε να χορταστεί


Η ΕΙΚΟΝΑ
Μού μιλούν τα μάτια ετούτης της νεκρής,
γιατί η αγάπη που υπήρξε εδώ, δεν ήταν για σπατάλη,
Και ο πόθος που υπήρξε εδώ, δεν ήταν με φιλιά
να χορταστεί.
Μού μιλούν τα μάτια ετούτης της νέκρης.

Έζρα Πάουντ, 32 ποιήματα (εισαγ.-μτφρ.-σημ. Γιάννης Λειβαδάς, έκδ. Κουκούτσι, Αθήνα 2013, σ. 27).

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

γιαπωνέζικη χαρτοπετσέτα


Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
Όση ώρα μιλούσαν για τη νέα ηθική
τα μάτια της με εξερευνούσαν.
Όταν σηκώθηκα να φύγω
τα δάχτυλά της είχαν υφή
γιαπωνέζικης χαρτοπετσέτας.

Έζρα Πάουντ, 32 ποιήματα (εισαγ.-μτφρ.-σημ. Γιάννης Λειβαδάς, έκδ. Κουκούτσι, Αθήνα 2013, σ. 45).

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

το όνομά σου σαν πρόφεραν


ΦΡΑΝΣΕΣΚΑ
Βγήκες από τη νύχτα
και είχες στα χέρια σου λουλούδια,
τώρα θα ξεπροβάλλεις απ' των ανθρώπων την αταξία,
από τον σάλο όσων λέγονται για σένα.

Εγώ που σ' έχω δεί ανάμεσα στα αρχέγονα πράγματα
αγρίεψα το όνομά σου σαν πρόφεραν
σε μέρη παρακατιανά.
Μακάρι τα παγωμένα κύματα το μυαλό μου να έπνιγαν,
και ο κόσμος να ξεραινόταν σαν πεσμένο φύλλο,
ή σαν πικραλίδα γεμάτη σπόρια και να παρασυρόταν
μακριά,
ώστε ξανά μονάχη
να σ' έβρισκα.

Έζρα Πάουντ, 32 ποιήματα (εισαγ.-μτφρ.-σημ. Γιάννης Λειβαδάς, έκδ. Κουκούτσι, Αθήνα 2013, σ. 25).

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

που ανοησίες ήταν


ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ
Στάθηκα ακίνητος κι έγινα δέντρο μες στο δάσος,
γνωρίζοντας των άλλοτε ανείδωτων πραγμάτων
την αλήθεια-
Ήμουν το τόξο της Δάφνης και της βάγιας
και το ζευγάρωμα της βελανιδιάς με τη φτελιά
Κι ετούτο συνέβη ύστερα από την
αγαθή ικεσία στους θεούς, και μ' έφεραν εδώ
μες στης καρδιάς τους την εστία
ώστε αυτό το θαύμα να διαπράξουν.
Ωστόσο υπήρξα δέντρο μες στο δάσος
και πράγματα πολλά καινούργια κατανόησα
που ανοησίες ήταν
από παλιά στην κεφαλή μου θρασεμένες.

Έζρα Πάουντ,32 ποιήματα (εισαγ.-μτφρ.-σημ. Γιάννης Λειβαδάς, έκδ. Κουκούτσι, Αθήνα 2013, σ. 19).

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

κάποιοι ποιητές


FRATRES MINORES *
Με τα μυαλά να αιωρούνται πάνω από τους
όρχεις τους
κάποιοι ποιητές εδώ και στη Γαλλία
στενάζουν ακόμα για το κατεστημένο και φυσικό
γεγονός
που από παλιά εξάντλησε ο Οβίδιος.
Ουρλιάζουν. Παραπονιούνται με λεπτά
κι εξαντλημένα μέτρα
πως η σύσπαση τριών υπογαστρικών νεύρων
είναι ανίκανη να γεννήσει μία διαρκή Νιρβάνα.

Έζρα Πάουντ, 32 ποιήματα (εισαγ.-μτφρ.-σημ. Γιάννης Λειβαδάς, έκδ. Κουκούτσι, Αθήνα 2013, σ. 22).

-----
* «ελάσσονες αδελφοί», έτσι αποκαλούσε τους μαθητές του ο άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης, ο οποίος έζησε μεταξύ 1181/2 και 1226 (-Σ.τ.Μ., ό.π., σ.70).

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015

μέσα μας μονάχα


ΔΟΞΑ ΤΩ ΠΑΡΑΚΕΛΣΩ

«Αφού δεν είμαι πλέον άνθρωπος, γιατί να
προσποιούμαι ανθρωπότητα ή να φορώ το ντελικάτο
ρούχο;
Έχω γνωρίσει ανθρώπους και ανθρώπους, μα ούτε ένας
δεν ανέπτυξε ποτέ μια γνώση τόσο ελεύθερη, ή έγινε
ένα στοιχείο τόσο απλό όσο εγώ.
Η ομίχλη ξεχύνεται απ' τον καθρέφτη και κοιτάζω.
Ιδού! Ο κόσμος των σχημάτων σαρώνεται από κάτω -
Χαμός που υπό την ηρεμία μας γίνεται ορατός,
κι εμείς που γίναμε άμορφοι, υψωνόμαστε -
Ρευστά ακαθόριστα που άνθρωποι υπήρξαν,
μοιάζουμε τώρα σαν μια σειρά απ' αγάλματα, που γύρω
απ' την υπερυψωμένη βάση τους
κάποιο ποτάμι που υπερχείλισε κυλάει με μανία,
μέσα μας μονάχα το στοιχείο της ηρεμίας.»

Έζρα Πάουντ, 32 ποιήματα (εισαγ.-μτφρ.-σημ. Γιάννης Λειβαδάς, έκδ. Κουκούτσι, Αθήνα 2013, σ. 24).