Έτι πάσα διαίρεσις από γένους εις είδη γινομένη
μέχρι δύο ή τριών σπανίως δε τεσσάρων φθάνει·
αδύνατον γαρ διαιρεθήναι γένος εις πέντε είδη και επάνω.*
έθιμο στη Γαλάτιστα Χαλκιδικής ανήμερα των Φώτων
Το έθιμο αναβιώνει ανήμερα των Φώτων την ιστορία της νεαρής πανέμορφης Γαλατσιάνας, Μανιώς, που απήχθη από τους Τούρκους. Μετά την απαγωγή της ο αγαπημένος της σκαρφίστηκε μια πρωτότυπη ιδέα και κατασκεύασε ομοίωμα καμήλας, στο εσωτερικό της οποίας μπήκε ο ίδιος και οι φίλοι του, για να φτάσουν στον τούρκικο μαχαλά, όπου κρατούσαν τη Μανιώ. Κερνώντας κρασί και ρακί τους Τούρκους φρουρούς με σκοπό να τους μεθύσουν, οι Γαλατσάνοι νέοι μπόρεσαν και απήγαγαν την κόρη. Έπειτα κρυμμένοι στο εσωτερικό του ομοιώματος έφτασαν στο μαχαλά των Ελλήνων, όπου την επόμενη μέρα του Αη Γιαννιού έγινε ο γάμος των δύο νέων. Το έθιμο της καμήλας είναι η αναπαράσταση αυτής ακριβώς της αληθινής ιστορίας η οποία μένει ζωντανή παράδοση μέσα στην πάροδο του χρόνου με την συμβολή όσων συμμετέχουν σε αυτή!
Περισσότερα στοιχεία στην πρόσκληση κάποιας αλλοτινής χρονιάς.
-----
* Στο motto διατύπωση Ιωάννου του Δαμασκηνού στο άρθρο ι΄ «Περί είδους» των Διαλεκτικών του (έκδ. Παπαζήση, Αθήνα 1978, σ. 78).-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου